YÜREK YARASI...
Geçiþtirilen zamane aþklarýn tozlu sayfalarýndan sarkan saatlerinden düþ kýrýðý bir fotoðraf karesi.
Ýçinde sayýsýz sevgi sözcükleriyle kýpýrdanan
Sigara içmekten kararmýþ parmak uçlarý.
Küllere dönmüþ bir yara.
Kanamaktan taþmayý býrakmayan azýlý yürek yarasý.
Ve bu aþk savaþýnýn baþlarken solan ömrün eþlik ettiði lekeli geçmiþ.
O zamanlar nasýldý bilmez yeni nesil.
Ateþ sarýsý güneþ ýþýklarýyla sarmalanan sokaklarda ellerin al bir mendil
Bakýþlarýn uçurumlarýnda gizli söylenmek býkkýn aþk sözcükleri.
Yüreklerde yara.
Gönlün idamlýk fermanlý bir yara.
Sabahlarý ev pencerelerinde karþý sokaðýn baþýndan sevdiði kýzý ne vakit çýkacaðýný bekleyen beyler
Þimdiki uzay neslinin kýyýsýndan ulaþamayacaðý sarmal bilinmezlik.
Aþkýn þiir sofralarýnda geceleri sade bir gaz lambasýyla dudaklarda bir tutam tütün
Gözlerin sevgiliyle kanayan damlalarýyla beslendiði mis kokulu aþk mektuplarý.
Sabahýn en karanlýðýna deðin sevgiliye adanacak ömrün ilk þahidi olanlarý.
Koþullar da çok zordur bilesiniz.
Âþýklar sadece ve sadece uzaktan gözleriyle konuþmaktadýr.
Kýzlar peçeleri arasýndaki al renkli gözleriyle,
Beyler jilet karasý parlayan elbisesinden taranmýþ saçlarýyla süslenmiþ sureti.
Öyle kolay deðil di seni seviyorum demenin.
Mektuplara sýðdýrýlmýþ satýrlarý sevdiðinin gönlüne ekebilmenin.
Bilemezler gönüllerde nelerin filizleneceðini.
Büyük ihtimalse o filizlerin ancak ölümle topraðýnda yeþereceðini.
Bir zamanlar ilkbahar aylarýnýn baþlarýnda vapur sesleriyle yankýlanan þehrin insanlarý ölüme sürükleyeni
Tek sebebi, yürek yarasý!
Bir kurþunla yüreklere sýkýlarak aþkýna kavuþmayý topraða baðlayaný
Dar aðcýndaki iple sonsuzlukta onunla buluþacaðýnýn inancý.
Ýkisi de çýkmaz sokak ölüm!
Bakýyorum titreyen aþklar, naif duygusal hisli ruhlarýn nesli tükenmiþ.
Ne sanýyordunuz âþýk olmak kolay mý?
Yüreðinin yangýnýn kelimeleri þiirlere, satýrlara sonsuzca susturmayý.
Þimdi bile çok zor.
Öyle de bizim gibi þiir insanlarý da artýk birkaç kiþi.
Ne zaman aynaya bakan suretime dalsam artýk yalnýz gibiyim.
Milenyuma alýþamadý hala bedenim, duygu yüklü ruhum.
Hassas yüreðim bunca kötülüðe dayanamadan bir hýzla geçen arabaya önünde bedeni parçalama derdine deðin.
Öyle çok yalnýzým ki bilemezsiniz.
Çok da hayata dargýn.
Çok þey mi istedim satýrlarýma tutkun aþký.
Ki onlarda mala, para uðruna gece karanlýðýnda topraða battý.
Ömürden eksilen günleri saymaktan da yorgunum artýk.
Hani bugün kalbim ne zaman duracak derdine düþmüþ gibi.
Aþký ben eski zamanlar gibi sevdim
Sevgilinin ardýndan þiirlerimle onun ruhunda kaybolmayý
Gecenin kör saatinden ruhumda demlediðim fotoðrafýný.
Çok þey istemiþim!
Yürek yarasýnýn dermaný bir kurþun tanesiyle topraða sarýlmak, ebediyete uzanmak.
Çok þey istemiþim zamandan.
Yorgunum evimin yanýndaki dert ortaðým çýnar aðacým.
Bir gün yanan yalnýzlýðýn pençesinden kayan aþk yýldýzlarýna tutunan olursa yüreðimde
Bir umut,
Þiirleri onun için satýr satýr yakacaðým aþk sözcüklerini.
Yürek yarasýnýn kanayan alevini ancak böyle sönecek…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kavramsal Empati Yılmaz S Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.