YIKINTILARINDA SAVRULAN GÖZLERİM VE DURMAKSIZIN BULUŞACAĞIMIZ SONSUZLUĞA...

Gün doðmaz sabahlar vardý kararan sis perdeli gözlerinde
Kaçýramazdým her an çivilenmiþ bakýþlarýmý
Zamanýn kayýplarý arasýnda son uçuþan sevda masallarý ardýna
Söyleyecek bir þeyler de yoktu dökülen hüznün sabahýnda.

Uzanan kanatlarý aþka doðru açmýþ sýra daðlarla çevrelenmiþ
Sýðamayan masmavi ruhun pýnarlarýndan kayan aþk yýldýzlarýn
Soðuk rüzgârlarýyla savrulan küçüklüðümüzün sýðmaz coþkusundan.

Sararmýþ kirpiklerinin
Gün batýmý al renkli suretinin
Dokunmaktan incindiðin tenin.

Esiri olmuþ gözlerinden
Uzaklara doðru her seyrediþinin.

Nasýl da masmaviydi asi gözlerin!

Derinliðinde kaybolmuþ koca ömrüme
Yaþadýðýmýz kayýplara karýþmýþ hayat savaþýmýzýn izlerinde
Geceleri soðuk evimizin ýsýtan sýmsýcak çayýmýzdan her yudumumuzda içimizde

Nasýl da eriyen zamanýn ardýndan sis bulutuyla savrulan ömrünün
Hastalýktan bir deri kalmýþ bedeninin çektiklerine.

Ömrümüzün baharýnda
Çocukken el ele tutuþtuðumuz
Esen rüzgârýyla konuþtuðumuz koca çýnar aðacýmýzýn anýsýna
Kýyýsýnda hayallere daldýðýmýz Karadeniz’ime
Sen doktor olacaktýn
Bense sana delicesine âþýk serseri bir hastan
Her hastalanýþýmda beni sen kurtaracaktýn yapayalnýz geçen ateþle yanan gecelerde
Tatlý sözlerinle,
Sýcacýk ellerinle sarýlacaktýn karanlýk geçmiþimle sürgün yemiþ bedenime.

Ama olmadý iþte!

Kapkaranlýk zorba hayat ateþler arasýndan alýp seni gitti bilinmezliðe.

Sensiz nasýl da yaþanýrmýþ sokaklarýmda
Eskiden içtiðimiz yudumluk çay nasýl da acý verirmiþ
Boðazýmdan her yudumda nasýl da kan damlarmýþ?

Ya çocukluðumuzun geçtiði koca çýnar aðacýmýz
Sensiz yapraklarý hasretinden kurumuþ, sararmýþ
Sanki o da biliyor senin geri gelmeyeceðini.

Belki o da artýk sensizliðin hýçkýrýklarýndan boðulurken
Fani dünyaya son bir elvedayý diyemeyiþimizi.

Kime anlatýyorsam þimdi?

Senin odanýn karanlýðýnda
En sevdiðin masmavi elbiseni koklarken
Senin izlerini taþýyan çerçevelerin
Ýçlerindeyse sadece ben kaldým sararmayan.

Konuþmuyorsan her an her saniye onlara baktýðýmda
Hala donuk gülüþünden ruhumu aþkla saran sesini duyamýyorum

Geceleri yataðýmýn eskiden sen olan yanýna alýyor
Üzerini üþüme diye örtüyorum usulca
Bilirim sen korkarsýn yalnýzlýktan
Uyuyamazsýn elimi sarýp ýsýtmadan.

Þimdi söyler misin?

Acýndan dökülen saçlarýmdan
Hayatýmýn baharýnda yaþlanmýþ bedenime
Kýrýþmýþ titrek ellerime

Belki artýk konuþamayacaðým sensizliðimle!

Çok zormuþ sevdiðini karanlýk topraklara kendi eliyle terk etmek
Mevsimler asi çýðlýklý yaðmurlarýnda,
Bedenimi üþütmekten baþka çaresi olmayan kar da.

Ecelin soðuk sesiyle yankýlandýðý bir sabah
Güneþin ýþýklarýyla uzanan senle geçirdiðimiz çocukluk aðaçlarýmýzýn altýndan
Geri dönmez hayatýndan ardýndan

Ardýndan döktüðüm þu mýsralardan

Buluþacaðýz bir gün

Gözlerimin yaþ akmayacaðý aþkýmýzda…




Sosyal Medyada Paylaşın: