AHİR YAĞMURLARIM...
Ahir yaðmurlarý uðulduyor zihnimde.
Ben ki yaþamýn kýyýsýnda kayýp bir çocuktum önceleri
Öylesine yaþýyordum ki öylesine,
Yüreðimden akan yaþlarý ruhumla avutuyordum,
Yaðmurlarýn uðultusunda kaybolup gitmeden.
Ýçimde dertler vardýr adý saný belirsiz,
Dilimden düþmeyen düþ kýrýðý sözcüklerdir kaçamak peþinde bitkin.
Dýþarda yaðmur, yüreðimde yaslý yaþ.
Yüreðim kan içinde, yorgun,
Hýrçýn rüyalarýn ortasýndan kayýp gitme bir taþ.
Ahir yaðmurlar yankýlanýr sokaklarda,
Evler ateþlerle sarýlmýþçasýna sýcacýkken,
Bir içimlik çayýn verdiði zevkle,
Dostluklar hep yaþamakta kalýr.
Bir zaman var ki gök kubbe kanasa birden,
Yýldýzlar acýdan dilleri tutuþsa,
Yeryüzünün hýrçýn rüzgârlarý toplara tutulsa,
Aciz aðaçlarýn yankýsý içleri burksa,
Yanmayan ateþler köz olsa ,
Ýçimde sönmeyen acýlarým kelimelerinde boðulsa,
Yaðsa yaðmurlar kuþlar korkusundan sýðýnacak yuvadýr bulamasa
Taþ yaðsa sokaklara,
Kötü yürekli cellat ruhlar kol gezse,
Ýçimdeki acýlý hastalýk yine dermansýz.
Belki sessiz sisler daðýlýr kim bilir,
Umulmaz güneþtir açar karanlýk bulutlarýdýr kovalarken,
Iþýl ýþýl berrak renkli denizler þahlanýr.
Coþkunun etkisinden kývranan nehirler seslere karýþýr.
Kaçýþan yuvasýz kuþlar bülbüllere dostlaþýr.
Karanlýk bacalý evlerden eþsiz yurdumun türküleridir dillenir yürekten,
Yavaþ yavaþ ama durmaksýzýn esen rüzgârlar dingin,
Sislerse ýþýltýlarda kaybolmuþ.
Yüreðimdeki acýnýn haykýrýþlarý ölüm surlarýndan yankýlanýrken,
Yalnýzlýðýn ýssýz yankýsý hep yürek mezarlarýnda saklanýr.
Sebebini bilmeden…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kavramsal Empati Yılmaz S Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.