BİLÂL

Gurbetten sýlaya ses gelmez oldu yar...
Uçun allý turnalar kasavetim var.
Bu tende bu caný onsuz durdurumam...
Yâr gelmeden kelli esaretim var...

Bilalin gurbet elde öldü dediler...
Elini koynunda koydu dediler...
Göðsümde ak bebem kaldý sahipsiz...
Elime bir mektupla valiz verdiler...

Gülüm sana gelmeme çok var diyordu...
Geçit vermez karlý daðlar diyordu...
Ciðerimi yerinden söktü yiðidim...
Bilalin ardýndan aðlar diyordu...

Gözünün haresine kurban olduðum.
Saçlarýnýn yelesinde huzur bulduðum.
Yapma etme ne olur çýkta gel bana.
Yeter gayrý saçlarýmý yolduðum...

Ne gelen oldu halimi ne de soran.
Eser yeller baþýmda bir tipi boran..
Vakitsiz koyduðun canýma yetti
Çiçeðindim þimdilerde gün be gün solan.

Bilalim...
Gelmesen de ben hep seninim...
Mor sümbüllü baðlar kokusudur teninin.
Soldu sözler yaþlý gözler yine beklerim...
Sensin benim niyazýM, Allaha yeminim...










Sosyal Medyada Paylaşın: