GÜLHATMİ

Kehribar rengi gözlerine,
Karýþýr ya hani lale bahçeleri.
Dumaný tüten bir ocaðýn üzerine,
Dalardý ya bakýþlarýn geceleri.
Sende saklý kalýrdý sonra,
Konuþamazdýn dilindeki heceleri...
Bir köþede dinlerdi oysa seni ,
Kurumaya yüz tutan gülhatmi...

Bir giz vardý billur sesinde.
Bir sýr saklý ezelden beri.
Gözlerinde koyu bir perde,
Dizlerinde sürgünden kalma,
Belli belirsiz kýlýç darbeleri...
Yüzün,
Maviliðini kaybetmiþ bir gökte,
Uçmayý unutan kuþlara bir sýðýnak...
Kalbin,
Sonu olmayan hülyalarda,
Yokluðun gerdanýna karýþan,
Zavallý bir tutsak...
Takvimler de sýralandýðý gibi gidiyor bak!
Geçmiþe karýþan, bugüne þahit
Ben gibi…

Söylesene,
Üþüyen ellerin,
Hangi kýþýn habercisi?
Dilinde biriken kelimelerin,
Zihninde toplanan eskiyen fikirlerin,
Karþýmda iþte
Bahara küskün ,
Hüzne dargýn yüzün.
Duvaðý açýlmadan bekleyen bir gelin gibi,
Bekliyorsun iþte,
Sessizliðin çýrpýnan çaresizliðinde...

ZEYNEP SENA DOÐANTEKÝN


Sosyal Medyada Paylaşın: