Kırık Dökük Şiir
Gecelerden geçen adamlar vardý
Bir de kýrýk dökük þiirler/i
Ve yol kenarýnda, iðdiþ edilmiþ (düþleri de) dizili kadýnlar.
Uzakta hin bir çift göz
kirli bir apýþ arasý, yapýþ yapýþ…
Geceydi...
Þarkýlar vardý misal; meyanlý
Niyetler vardý masalara geçten meze
Kadýnlar vardý mantolu,
Saçlarýnda kâh beret kâh eugénie þapka
Adamlar vardý soðuk yakalarýnda gömlekten tiril
Çay þýkýrtýlarý karýþýrdý ayak seslerine.
Ellerinde kayýp giden zamanlar vardý geçenlerin gecelerde
Bir de kýrýk dökük þiirler/i
Düþler vardý mesela en çok kurulup zamana býrakýlan
Zehir zemberek küfürler bir de…
Unutulmuþ anýlar vardý en çok, harcanmýþ
Gecelerden geçen adamlar vardý
Bir de kýrýk dökük þiirler/i
Bir de ölümler vardý
Hiç ölmeyecek gibi, ölen…
(Ve nice þair yatýrýr düþlerini gecenin hüznüne)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kaan ali kolcuoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.