Kendim ve ben / İki yalnız

Gitmek için insan senden vazgeçtim demeli
Sonra acýya tuz basmalý ve usulca sarmalý onu.

Bir süre kanar yara
Canýný yakar, acýtýr.
Soluðun kesilir.
Dünya durur.

Hep ayný yere, ayný noktaya düþersin
Ýçine çeker düþünceler
Üstüne gelir o bildik ezber duvarlar
Ezilirsin, kýrýlýr gücenirsin.

Zamanlar geçer içinden…
Saat devam eder tekrar dönmeye.
Takvimler deðiþir bir nefeste.

Gün gelir alýþýrsýn
Bir baþka zamanlar gelir, oturur yaný baþýna
Kendine bir not yazarsýn hayali, geceye düþersin.

(Benim bu yalnýzlýðým var ya nice kalabalýklara çoktur!
Haklýsýn dedim kendime, iki kalabalýk yalnýz yürüdük geceye...)
Sosyal Medyada Paylaşın: