Günlüklerim - Benden Kalan III
11/
Biliyorsun deðil mi böyle sonsuza kadar susmuþ bir halde oturabilirim ya da haykýrabilirim! Ben var ya ben… Hani ben olmasam diyor ya; elleri boþ dönüyorlar geceden, kaçýncý tövbenin ertesinde kaç yemin üstüne. Ýlle de aktör olmak gerekmiyor ya figüran veya seyirci de lazým bu memlekete.
12/
Sabah olmuþ… Yalýyor iþte güneþ tenimizi. Gölgemizle ip atlamaca oynuyoruz bir ayaðý topallayan hayaller düþüyor gölgelere, yandýn sesleriyle... Çýkmýyorum mýzýkçýlýk omuzlarýma siniyor...
Yanýmdakinin açlýðý dumanýma bulaþýyor, kazara günah sahibi oluyorum!
Neden? Sorusuna verdiðim kaçamak cevapta; su gibi aziz olun!
(Oysa sular çabuk kirleniyor benim dünyamda!)
13/
Dün gece bir yalnýzlýk buldum kendime. Az sohbet ettik içerden vurdu beni anlattýklarý, bin parça daðýldým sonra. Þimdi tozum her nefeste... Zehir niyetine...
Biliyor musun ben sana hiç yalan söylemedim, sadece anlatmadým... Sustum, susmak kabullenmekti ve ben bunu biliyordum bu yüzden beyazlarým çabuk kirlendi...
14/
Kaçýncý kez unutulmuþ gibi davranan dostlar(l)a gülüp geçtin
Kaçýncý kez yine bir arada bazen bir kaç eksik bazen bir kaç fazla insan ile geride býraktýn zamaný...
Ne çoksun aslýnda bir hiçlik dürtüsünde
Ne çoksun onca sýðlýk içinde, derince.
15/
Sonra serin bir ýrmak geçer içimizden oluk oluk. Bir kuþ öper yüreðimizi. Kýzýl bir akþam çalar çiçeðin beyaz tenini. Akþam olur gün elini verir. Düþler gerçeðe döner.
Rüyadan uyanýrýz...
Þimdi bize anlatýlan bir kent öyküsü en acýda ne biliyor musun? Artýk gökten öykülere üç elma düþmüyor…
16/
Hevesler kursaðýmýzda sözler yarým!
Olsun görecek gün varsa yine buluþuruz bir vakit güneþ açar belki tepemizde püfür püfür bir rüzgara býrakýrýz kendimizi. Bir çobaný dost eyler kurulup sofasýna, peyniri ekmeðe katýk ederiz.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kaan ali kolcuoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.