Ölüm Adın Kalleş Olsun
Kýlý kýrk yardý sözleri buradan Baðdat’a…
Demir ocak taþ dövdü vur ha vur…
Vur ha vur.
Anlattýlar: “duyduk gördük vallahi de billahi"
Terini sildi ateþe; ateþ demirden gömlek…
Çekiç seslerine karýþtý çeliðin suya nazlý nazlý býrakýlýþý.
Ana “gitme” dedi, “sen bakma bu döllere!
Karýþtýrýrlar ortalýðý fitne, fesat”
Üçe saydý atýn üzengisini çekiþtirirken üstünde
Üçe saydý; "þart olsun namusa, dile laf uzatanýn…"
Doruklara sürdü heybetini; gölgesini arkada býrakarak…
Gölgesi zor yetiþti güneþe, kýzýl tana.
Acýktý yola düþende
Acýktý suya ekmeðe.
Koyun devirdi sýrtýný pek bularak
Býçaðý; kana buladý topraðý.
Atý rüzgardý uçtu kanatlandý
Çimen görmedi altý.
Ardý ardýna ses verdi nefes almadan.
Kan almak lazým gelirdi
Baþý dik dimdik alnýndan.
Ses vermedi daðlar baðrýnda kaçaðý
El vermedi umura.
Nasýl dönerdi ocaða, havara, aðýla?
Nasýl derdi derdin çaresi yoktur doklarda
Doklar beni yaban eyledi kalleþi dost!
Heybetinden aðrýdý aklý!
Sýska, kýlsýz olaydý derdi deðildi; verilecek hesabýn.
Ama namý vardý yedi cihan yedi düvel.
Kýlý kýrk yardý kýrk gün kýrk geceye gebe
Sabaha ayaz, öðlene kor ateþ, akþama kar.
Son bir gayret kýrma yarý yolda ümidi.
Sürdü atýný toz toprak kan revan
Çatladý yer, yýkýldý gök
Sanýrsýn tufan
Derya çamur.
Uzun etme dön gayri
Seslendi;
“Kanýnda senin olsun hayatýnda”
Döndü…
Dönmez olaydý
Ne yer vardý ne yurt.
Kim; ne varsa öne almýþ katýp gitmiþ
Kimi ocaðýný kimi kap kacaðýný.
Ýki kadýn bir bebe görmüþ; ölü.
"Namusa düþtük can almaya
Can verdik canlar; asýrlar boyu..."
“Ölüm dedi adýn kalleþ olsun”
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kaan ali kolcuoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.