Meftun
Meftunun gönlüne inmiþtir merdiven.
Buyursun da yüreði olanlar insin.
Oradan düþen için yoktur yetiþen,
Buyursun, düþerken gülenler insin.
Meftun kör etmiþtir suretteki gözü,
Buyursun da karanlýkta görenler insin.
Razý makamýndan geçirirken özünü,
Buyursun, hiçlikte ölenler insin.
Meftun’un yüreðidir elleri,
Buyursun da gönülden tutanlar insin.
Yara bere içindedir her bir yeri,
Buyursun, yaraya þifa diyen insin.
Meftun sükuta kurmuþtur baðdaþ.
Buyursun da lâl olanlar insin.
En sükutu çýðlýkla pek sarmaþ dolaþ,
Buyursun, kalbi duyanlar insin.
Meftun’un ne yeryüzü vardýr, ne gökyüzü.
Buyursun da makamsýzlar insin.
"Aþýk oldum" derken aþk olmuþtur her bir yüzü,
Buyursun da, aþk olanlar insin.
Serpil Çavuþoðlu
Tarih : 08/03/2022 - 00:52:00
Sosyal Medyada Paylaşın:
Serpil Çavuşoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.