Bir aðyar bulduk zevalda, Aklý fikri hep mavalda; Söz’de basýn, göz’de yayýn, Oyunda, oynaþta, yal’da; Koyunlarý, el-gün saðar, Kuzular meler kavalda… Faturasý bize çýkar, Çoban ortak bu vebalda.
Kabuðunu kýr yeþilin, Aynasýna bak kiþinin! Bir AB’asý var atýyor, Sýk sýk çamura yatýyor, Manda battýkça batýyor; Cambaza bak! Karga dalda; Lafonten’in has çýraðý, Tilki hep ayný masalda…
AB’ayý geç! Ýþ sopada, Dayatmýþlar da süreci, Fütursuzca baða daldý, Ne yaprak, ne tiyek kaldý, Hýncýný çubuktan aldý, Yedi, bitirdi yad keçi...
“Mal sahibi, mülk sahibi, Nerde baðýn ilk sahibi”? (1) Vekilharcý þuna, buna Etki çaþýtlýðý yapar, Kamunun tüm varlýðýný, Timsahça göz yaþlarýyla Satarmýþ babalar gibi (!..?).
Bu sözümden gocunanlar, Kalemize germiþ að’ý; Yüzsuyu palavrasýyla Kundaklamýþlar çardaðý; Uzaktan güdümlü oyun, Gel de yakala alçaðý (!...?) .
Böyle tasma.... böyle boyun ?..! Böyle düzen, böyle toyun, Topunu müzeye koyun !... Takýmýna yuf! Biyogaza benzer akýmýna yuf! Kavýna kývýlcým, Çakýmýna heyy! Kör gözüm parmaða, Uyan! Uyan, beyy !..
YUSUF BÝLGE (UYAN TÜRK DESTÂNI-IX)
Açýklama : 1-) Baþta Yunus Emre olmak üzere pek çok ozanýmýzýn þiirlerinde zaman zaman kullandýklarý " Mal sahibi, mülk sahibi - Nerde bunun ilk sahibi" darbý meselinden uyarlanmýþtýr.
Sosyal Medyada Paylaşın:
YUSUF BİLGE Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.