ZAMANSIZCA ÇARPAN İKİ KALBİN TEK TARAFLI RÜYASI
Uzak diyarlarýndýr gölgeleri yankýlanan
Sahipsiz dilsiz sözcüklerdir ki suskunluða muhtaç olan
Kim bilir hangi rüyalar âleminin yaný baþýnda
Kim bilir kimlerin gönüllerinin ta ortasýnda.
Biliyorum sahipsiz sözcüklerimdir ruhuma dokunan
Yýkýlasý kalemimdir sözcüklere sultan olan
Gün olur bende düþersem âþýklar âlemine
Þunu bilesin geri dönmez artýk o eski adam .
Yýðýlýrken bedenim kelimeler þehrinde
Harflerimdir zindanlarýnda noktalara gardiyanlýk edeni
Bilir misin sen nasýl sevmeyi
Ebedi ruhumdur sadece seni bilmeli.
Þafaklar sökerken âþýklar sokaðýnda
Her daim yeni bir umut þu genç baþýmda
Eski hatýrandýr ki gurbettir þu memleketin ortasýnda
Kaçamak zaman kalmadý geri gelmezsin bilirim þu yaþýmda.
Rüyalar sahnelenirken düþler ormanýnýn köþesinde
Her bir adýmdýr korkunun ecelinden de öte
Sahipsiz yetim âþýklardýr bu ormanda adeta köle
Gün gelir sende düþersin bu biline.
Bir zaman ki gönül fermanýna hasret
Bir düþtür ki ruhlar hep bir kalbe muhtaç
Þu âlemdir þu âþýklara tutsak
Gönüller iþkence olmuþ bunun adýdýr belirsiz aþk
Sen ki kim bilir kimlerin yüreðinde vurgun
Ben ki çöl ortasýnda bir mecnun
Gün doðar sen de leyla olursun…
06.10.2021 03.00
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kavramsal Empati Yılmaz S Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.