DALGALARIN SANCILI AŞKI

Gökyüzü masmavi parlýyordu o gece
Masum bir kuþun kanat çýrpýþlarýný duyar gibiydim
Oysa ne güzel zamanlardý o anlar.
Yaþamanýn derin sevdalarýn dostluklarýna gem vurmak
Çocuksu ruhlara þiirlerinde aþk konusu olmak.
Bazen manasýný yitiriverir sözcükler , araya mesafeler, imkansýzlýklar girer
Solgun kelimelerin ardýna saklanýverir türlü bahaneler.

Bir sabah gökyüzünün masum kýzýllýðýnda aðýr aðýr eserken bir rüzgar
Kelimeler boðazýna yük olur, hançerle saplanýverir yüreðine
Bilemezsin esen rüzgârýn seni de savurduðunu
Bilemezsin zamanýn senden alýp giden tüm her þeyini
Susup kalýrsýn hayatýn suskun bir köþesinde

Günün birinde bir sahil kasabasýnýn kýyýsýnda bulursun kendini
Dalgalar savurur çaresizce donmuþ bedenini
Dalgalarýn sancýlarý eþliðinde uyanmak ister bedenin
Bir sahilden diðerine savurur seni sancýlý dalgalar
Gün gelir bir el tutar birden vücudunu çekip çýkarýr ruhunu
Bir an tanýyamazsýn anýmsayamazsýn o eli
Dalga dalga büyür o yüreðin masum heyecanlý titrekliði
Gözleri kap kara saçlarý sarý mý sarý
Donar ruhun o vakit dalgalarýn heyecanlý dansý eþliðinde
Ama tutmak istemezsin o eli
Býrakmak için kesip çýkartýrsýn masum ruhlu yüreðini
Dalgalardan büyülü gözlerinden yaþlardýr dökülen
Hýncýndan gemilerini batýrmak için fýrsattýr kollayan
Ölümdür yine seni baðrýna basýp çeken
O kara gözlü sarý saçlý eldir hüznüne eþlik eden.
Kaybolurken ruhsuz bedenin kapkaranlýk dalgalarýn koynunda
Bir ses iþitirsin o sahil kasabasýndaki kara gözlü sarý saçlý elden
Zamandýr solup gider kederinden
O vakitte o sesi artýk duyamazsýn ölümün pençesindeyken...

Sosyal Medyada Paylaşın: