Rüyalar hayata atılan taş
Bazý geceler tuhaf bir hal üzre
Uyanýyorum uykumdan.
Sözden ötesi çýkýyor karþýma,
Adsýz kalýyorum.
— sýradan bir uyanýþ deðil bu!
uykunun rahmini yýrtarak
gözlerimi ýslak açýyorum. -
Saatin kendinden sýkýlýp, terlediði,
Kimsenin kimseye deðmediði…
Tanrýnýn kötü hizmetim için
Ýronik bir bahþiþi bu anlar sanki!
Uyanýyorum.
Penceremde ölgün manzara…
— rüzgar bile uðramamýþ nicedir
Uyuyor perdelerim cansýz. –
Kendimi görüyorum rüyamda.
— farkýnda mýsýnýz?
insan içinde “kendi” olmayan
rüya görmüyor. -
Kendi kendime konuþtuðumu hatýrlýyorum.
Bir rüyada tüm roller bana verilmiþ sanki
Replikler tanrý iþi,
- düþündüðünü sanýyorsun rüyada
oysa senin için yazýlmýþ her þey
oynuyorsun tamý tamýna
ve ne kadar içten
yaþar gibi bir manzara… -
Biri kafamý çeviriyor iple
Bakmam gereken yön orda,
Orda duruyor, elinde
Bebekliðimi tutan kadýn…
Baþparmaðýný aðzýma sokmuþ,
Emiyorum var gücümle…
Onlarý izlerken durduðum yerden
Aðzýmda parmaðý hissediyorum,
Ve þekerli suyu yudumladýðýmý…
— þair kadýn demiþti bunu bana,
rüyalarýn kader gibi
alnýmýzda yazýlý olduðunu –
Kadýn bakmýyor yavrusuna
Çenesinin altýnda birkaç siyah tüy,
Durduðum yerden bebeðin gördüðünü görüyorum
Ve düþünüyorum;
Bu tüyler ninemin çenesinde deðil miydi?
Son gördüðümde bembeyaz olmuþtu sakallarý.
Öldü, çenesinde bir zamanýn kökleri…
— ölürken tüyleri (de) dökülüyor hayatýn –
Hala emiyorum…
Nerde bu þerbetin kaynaðý?
Kadýn bir yere bakýyor dalgýn dalgýn,
Sanki baktýðý yerden geliyor þerbetin membaý
— bu kadýn benim annem,
yüzünde olmasýný istediði güzellik,
gürbüz ve kýrmýzý yanaklarý –
Bebeði izliyorum,
Annesinin eline tutunmuþ iki eliyle.
Kadýn gözlerini çekiyor baktýðý yerden,
Aðzýma acý su doluyor birden!
O yöne dönüyorum;
Karþýmda dev bir ayna!
Eciþ bücüþ bir çocuk
Yüzünün yarýsýnda
Yanýk izi gibi bir gölge!
Uyanýyorum.
— uyanmak bir fiildir sadece,
Bedeninin giyinip çýkardýðý –
Gözlerimi açýyorum,
Aðzýmda acý bir tat!
Baþparmaðýmda þiddetli bir aðrý.
— sanki benim parmaðýmý emmiþ bebek -
Ben bu aný biliyorum,
Annemin kucaðýndan çenesini izlediðimi…
Annemin aðzýndan aðzýma
Çiðnenmiþ ekmek verdiðini
— evvelden ekmekle doyardý açlýklarým,
þimdi bu varyemez gözlerimle
ruhum ölüm diyetinde
doyamýyor hiçbir þeyle. –
Uyanýþlarýmdan korkuyorum.
Eksik uyanacaðým bir gün,
Annem gelmeyecek benimle
Çocukluðum býrakacak elimi
— ya da senin o bakýþýn kalacak geride –
Uyanýþlarýmdan korkuyorum,
Sanki uyandýkça azalýyorum.
— bir sabah uyanacaðým
elime bir not býrakmýþ tanrý -
“Uyu da büyü ninni
Gün gelir hayat býrakýr
Sabýrla yoðrulmuþ minik ellerini”
Uyanýþlarým…
— onun bakýþlarýný alma benden tanrým!
annem affedecektir yine biliyorum. -
fatma sancak
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.