YETİM AŞKLAR SOKAĞI
Unutulmuþ aþkýn gölgeleriydi peþim sýra gelen;
Belki eski bir maziden kalma hatýra
Sahipsiz, yetim bir kalbin tam ortasýnda
Ýçlerdeki saklanmýþ bir düþtü bunu sakýn unutma.
Unutulmuþ bir aþktý sokaklarýmda gezinen
Ne zaman kaybolsam bir çocuk gibi dayanmazdý ki yüreðim
Sokaklar ýssýz sokaklar ki derin matemlere gebe
Kaç aþktý ki bu sokakta infaz edile.
Tükeniyor yaðmurlar soluyor bir bir zambaklar
Terk ediliyor kovuluyor bir bir aþklar
Gökyüzü karanlýðýn mateminde sokaklarsa adeta ateþten kor
Ne zaman çekilirse güneþ ki bunun adý vahþet bu biline.
Yürekler ki daðlanmaktan gözyaþý içerisinde
Gözler ki ateþlerin kýzýllýðý içerisinde
Kaybolup giden bin bir yüzlü insanlar
Kim bilir hangi tek kiþilik aþkýn esiri oldular.
Zaman durduðu vakit sokaklar ki yýlgýn mý yýlgýn
Bazen yüreklerden çekilen hasret bu kadar mý çýlgýn
Sokaklar ki ayrýlýðýn bekçisi
Sokaklar ki kaç güneþ yüzlülerin gömüldüðü vakit.
Kayboluyorsa gölgeler semalarýn ardýndaki topraklara
Gömülüyorsa ayrý yürekler bir bir sokaklarýn topraðýna.
Üstümüzde aðýr bir gökyüzü
Altýmýzda ise tutuþmaz cehennemler
Sefil duygulardýr geriye kalmýþ bu çelimsiz kör sokaklarda
Gölgeler kayboluyorsa sokaðýn geçimsiz aralýklarýnda
Kapkaranlýk bir tufan ki cansýz bedenler seriliyor yine buralarda.
Bu sokaklar ki aþkýn giyotininde cellat!
Yaþanmýþ ne kaldýysa burasýdýr son durak
Gözler hüzünden aðýr bir taþ
Yüzlerse ayrýlýk korkusundan ayaklý ceset!
Yeni bir dünyadýr ki
Ölümlü tek kiþilik aþkladýr ki gölgelerin ardýndaki sokaðýnda buluþtular…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kavramsal Empati Yılmaz S Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.