Hayatın gizemindeki Yoksulun Öyküsü
Daraðacýna sarýlmak gibidir yoksulluðun soðuk sesi.
Kelimelerin manasýzca soðuk bir odanýn çevrelediði insanlarýndýr yankýlanan
Bazen kaçamak bakýþlarýn arasýndadýr yaþam.
Kuru bir ekmeði dörde bölüp karýn doyurmaktýr
Yýllanmýþ kullanýlmýþ soðukluðundaki sýcak insanlarýn kaderleridir bazen açlýk.
Sonbahar yaðmurlarýnýn üþüttüðü sokaklarda delik deþik ayakkabý parçasýyladýr kazanýlan ekmek parasý
Elinde bir mendille açlýk arasýndaki kifayetsiz aralýktadýr
Soðuktan kaskatý kesilmiþ bedenler
Nice zaman uzun soðuk kýþ gecelerinde birbirine kenetlenerek ýsýnmanýn adýdýr
Ne kömür alacak para ne de karna girecek bir miktar ekmek
Çok da zalimdir hayat
Elinden tutacak ne kimsesi ne de okula sabahleyin uðurlayacak annesi
Yoksulluðu doðduktan itibaren ruhlarýna bir hançer gibi saplanmýþ gibiydi
Bir gün sanayide çýrak bir günse bostanda amele
Ve de deðiþmeyen bir hikâye gibi dram
Yoksulluðun soðuk nefesiyle kaskatý kesilen vücuduyla gün sonunda cebinde sadece beþ lira para
Evdeyse onu bekleyen bir üvey baba dayaðý
Ve de geçmek bilmez bir hayat örgüsü.
Gün oldu karný doydu, gözü doydu
Geceleri sabahlara dek topraða gömdüðü babasýný sayýkladý
Gelmiyordu bir türlü babasý bir daha yaþamamak üzere
Göçüp gitmiþti daha o anne karnýndayken
Geçmiyor geceler olmaz olsundu sabahlar
Bizim yoksul gün oldu elinde mendil peþinde koþarken yere yýðýlýr oldu.
Durdu dünya adeta kahroldu
Amma lakin kimseciklerdir yardýmýna koþmayan
Kalabalýktý sadece yoksulun cansýz bedeniyle fotoðraf çekme telaþýnda olan
Zalim dünyanýn saklý adaletiydi ölüm.
Yoksuldan geriye cebinde beþ lira para ve de bir babasýndan hatýra fotoðraf
Þimdi belki de ikisi de huzurda buluþtular...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kavramsal Empati Yılmaz S Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.