A be bahar gelmiþ
göçebe kývýlcýmlar parlar gözlerimde.
Erikler çiçek açar gülüþlerimde
Sarmaþýk gibi dolandýkça bir ses
cemreler düþer yüreðime.
Bir basamak daha çýkarým
sevincin kocaman merdiveninde.
Doðarým güneþ gibi
ümitler ülkesinde.
Selam verip gökyüzüne
Su serperim kavrulan topraða
gizlice.
Yangýn kuþlarý doðursa da sessizlik
eðilir bakarým yine yüreðime.
Epriyen sözler þeridine inat
Yýldýzlar koyarým
sözcüklerin göðsüne.
Nefessiz yetiþirim son dizelere.
Nedense yüreðim bunalýr birden
gerçeðin gergefinde.
Ýyi niyet yamaçlarýnda
yürüdükçe dikenler arasýnda.
loþ gelirim sokaðýma.
Hastasýný þaþýrmýþ virüs gibi
’’Aþk’’ baþýmý döndürür
hayallerimin kapýsýnda.
Uzaklýðý ile oyalar kendini
bir acý diðeri ile.
Her akþam
bir gün daha
uzak kalýr güneþe..
Ve sizden ricam;
yorgunluðumu da kaydedin lütfen
reçetemin üstüne..!
Ferdaca
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.