Zirve ve uçurumun birleþtiði
hiç’liðin boþluðunda
’’Çokluðunu’’ bulmak için
’’yokluðunu’’ ararken hayat yolculuðunun.
Medet umdum uzaklardan
yol yorgunu kahin gibi..
Cýlýz da olsa;
’’Rast gele’’ demesini bekledim.
Kaf daðýnýn ardýndan bir sesin..
Uzaklaþtýkça vazgeçilmez s/andýklarým
arttýkça k/ayýplarým
zamandý saðým solum
Hiç’lik deðil gerçeðin varlýðýydý yolum.
Yýkýlmýþken kýyýlarým
imkansýzlýða dönüþmüþken ihtimallerim
iki büklüm olup bir seccadede dirilmekti isteðim.
Sebep ve sonuçlara emanetken varlýðým.
Anladýðým kadar kolay
fark ettiðim kadar geniþti.
Ruhumu içime hapseden kabirken bedenim
çokluk görüntüsü vahimden ibaretti.
Katmerleþtikçe Mavera’ya olan özlemim..
Okumaya yeni baþlayan çocuk heyecaný ile
’’Koþ çocuk koþ’’ diyordu gaibin sesi
Hicret et sevgiliye.
Daðýn dikliði korkutmasýn seni.
ruhaniyetle çek besmeleni.
Kalemine soluk
gözüne fer olsun
Ýkra ile menzilin.
Sükûnet libasý giyindikçe yüreðin
emanetin lisana büründüðü mekanda
Sere taç etme vakti..!
Ferdaca
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.