Son Mektup
Yalnýzlýk ve ölüme tutsaklýðýn zamanlarýydý o vakitlerin
Gecesini gündüzüne karýþtýðý bir ömürlük süzgecinde
Hayatýn tam orta yerinde
Kimsesiz ve yapayalnýz
Eski mazilerin yansýdýðý fotoðraflarý arasýnda
Ufacýk bir mektup.
Yýllanmýþ hatýralar arasýnda yapayalnýz býrakýlmýþ satýrlar yýðýný.
Kaç gecedir kendi kendime okumaya kýyamadýðý suskun derin bir hayat denizi.
Hatýralarýn suskun aðlamaklý suretiyle
Ýþlenmiþ bir kaðýt parçasý.
Belli belirsiz bir belleklerde canlanan hatýralarýn tam ortasýndan geçen yaþam köprüsüydü belkide.
Belki söylenmemiþ sözlerin umudu
Belki de sýr.
Uzanan ellerin buluþtuðu yalnýzlýðýn
Dile geldiði sadece bir satýr arasý kelime yýðýnýndan ibaretti.
Açmaya dermaný bile yok gibiydi.
Kaç gece cesaret etmek istese de baþaramaz
Gözleri kurþun yemiþ gibi yaþlý
Dili ise yeni sönmüþ orman yangýný.
Kelimelerin kifayetsizliði düþerken yüreklere
Kim bilir kaç kiþi bu aný yaþamak için çok çile çekmiþti.
Aðýr aðýr iþlerken mazilerin silikliðiyle
Yüreðine bir acý düþerse
Eskimiþ bu mektup gibi terk edilmiþsen bile.
Yokluðun aðýtlarý kuþatýrken bedenini
Kaç gece yazmak için dökülmüþse o gözlerden yaþ
Ve yine kýyamamýþsan yýrtýp açmaya o met ni
Yýkýlmýþ bir heykel gibi çökmüþse ruhun
Mazilerin býrakmazsa yakaný
Bir masal perisi girerse rüyalarýna
Ve kaybolsa ara sýra
Cesaretin de yoksa
Fermaný ölüm olan bir mahkum gibi hissediyorsa ruh
Kaçmak ne boþ çare
Bu acýlý mektuptan geriye...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kavramsal Empati Yılmaz S Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.