Bana eski moda bir sevgi ver...

Can sýkýntýmdan sýkýldým
Bütün dünyayý dolaþmak
Hayallerimde dünya dýþana çýkmak
Evrende kaybolmak
Hayýr
Ýstemezdim, istememde.
Sesin ve sessizliðin ortasýnda mahsur kaldým,
Bir yanýmda evrenin bütün gezegenlerinin içinde veya dýþýndaki bütün sesler yankýlanýrken,
Diðer yanýmda dilsizler gibi veya istesede ses çýkaramayacak, varolmadýðý için seside olmayanlar gibi, yahut ýþýk gibi, bir sessizlik, renkler gibi, madde gibi, özü olmayan  sessizlikler .
Gözlerim gördüklerine bakarken fazlasýný görüyor,
Onun öncesini, sonrasýný, þimdisini, þeklini ve girebileceði tüm þekilleri, alabileceði bütün anlamlarý, birleþiyorlar ve binlerce parçaya ayrýlýyorlar.
Hissettiklerim, hissedebildiðim herþey, vücudumun deðil, ruhumun aðýrlýðýyla beni uçsuz bucaksýz, derin okyanuslara fýrlatýyor ama beni okyanus deðil, kendi ruhum boðuyor.
Sorgulamayý býraktým
Hayal kurmayý býraktým
Ýnanmayý ve güvenmeyi
Dýþarýda
Unuttuðum bir dünya var.

Ey vazgeçilmez bilinçaltýmýn parçasý!
Beni tanýþtýðýmýz geceye geri götür...
Kalbim, vücudum için çok büyük
Duygularým saklý içinde
Sana aðla bebeðim diyorlar
Aðla bebeðim.
Ama umursamýyorsun.
Aðla bebeðim , aðla bebeðim
Böylece gözyaþlarýnla gülüyorsun.

Evrenin merkezine otoparktan gidersek
Çatý kat ne iþe yarar?
Ve yüzünün özelliklerini unut.
Bana sessizliklerinden bahset
Hiçbir yaz sonsuza kadar sürmez.
Ben seni çok sevdim
Bana eski moda bir sevgi ver...



Sosyal Medyada Paylaşın: