Kendini arayan insan...

Ýnsanýn korkunç kaderidir bu;
Ya beklenmedik þeylerle karþýlaþýr
Yada deðiþmeyen þeyleri yaþar
Ýlk durumda beklenmedik þeyler onu þaþkýna çevirir, çünkü bu beklenmedik þeyler iyi þeyler olmayabilir ki bu baþlý baþýna korkunçtur zaten. Ýkinci durumda ise hep yerinde sayýyor demektir. Hayatý monotondur, sýradandýr ve ilgi çekici hiçbir yaný olmayan böylesine bir hayat boðucu olduðu için insaný incitir, umutsuzluða sürükler. Umutsuzlukta korkunç deðil mi? Evet, hemde nasýl...

Ama birde þöyle hayatlar vardýr ki;
Kendisini korkutan hayatýndan kaçmak isterken, bu kez iki durum birbiri ile harmanlanýr.
Yani, beklenmedik þeylerle, monotonlaþmýþ þeyler. Bu kez beklenmedik þeyler monotonlaþýr. Örneði kendi Hayatýmdan vereyim;
Askere gitme nedenim, monotonlaþmýþ hayatýmdan sýkýlmýþ olmamdý. Farklý bir yer, farklý olaylar ve deðiþiklik olabilir diye gittim askere. Orada ANTK kurallarý vardýr; askeri nezaket ve terbiye kurallarý. Kýrkbir maddeden oluþuyor ve en saçma bulduðum kural, sonuncusuydu. Yani "Ben deðil, biz kuralý. " Yüz kiþinin içinde bir tek kiþi bir hata, cývýklýk vb birþey yaparsa, o deðil, yüz kiþinin tamamý sürünüyor, binbir türlü baþka cezalar alýyor. Herkes akýllý olmadýðý için mutlaka her içtimada ceza alýrdýk topluca ama hiç kendi hatam yüzünden ceza almadým, çünkü hata yapmadým. Konumuza dönelim...
Sonuçta orada etrafýma bakýndým, daðlar, gökyüzü, insanlar, hayvanlar, herþey sivildekiyle aynýydý, deðiþik bir þey yoktu bu açýdan. Deðiþen tek þey özgür olmamamdý, bu bir bakýma iyiydi ama genelde çekilmez oluyordu. Özgürlüðün yoksa sana ne deniliyorsa yapmak zorundasýndýr. Ýþte bu gerçek bir deðiþiklikti benim için. Yani gönüllü olmadýðýn þeyleri yapýyorsun her gün. Buda demek oluyor ki, baþta da dediðim gibi; beklenmedik þeyler monotonlaþmýþtý artýk. Örneði verdiðime göre devam edebilirim.

Ýnsan, istedikleri ile bulduklarý arasýnda ölü gibidir. Bulduðunu istemeyip uzaklaþmaya kalksa, bulduðundan da kötüsüne yakalanma riski daha yüksektir. Birde istesede uzaklaþamamasý var tabi, kaderine mecburen razý olmak zorunda kalmasý. Buda bir tür hergün istemediði hayatý yaþýyor olmasýdýr.
Herkes, hatta ünlü dahiler, bilginler bile hayâl kurmanýn çok önemli olduðunu söyledi ama ben buna katýlmýyorum. Hayâl kurmak, sana ait olmayan ve aslada olmayacak olan hayata bir göz atmadýr, kýsa ve sahte mutluluktur. Bunu proleterya sýnýfýndan araba meraklýsý birinin, ömür boyu çalýþsada dergide gördüðü, inceleyip durduðu o pahalý arabanýn tekerini dahi alamayacak olmasýna raðmen, derginin sayfalarýný hâlâ ayný merak ve ilgiyle karýþtýrmasýna benzetebiliriz. Þans, genelde zenginlerle iþbirliði yapar.
Hayâl kurmayalým demiyorum, kuralým, deliler gibi hayale boðulalým isterseniz, benim demek istediðim þey, hayâl kurmanýn önemsiz olmasýdýr, etkisiz teselli.

Ýnsaný ezen koþullarla dolu olan bu labirentin sokaklarýnda dolaþtým,
Kaçmak istedim daha kötüsüne yakalandým, yaþamak istedim nefes alamadým. Ne âþýklar gördüm, ne tahtlar gezdim, ne iliþkiler dinledim, ne nedenler ne sonuçlar buldum. Dünyanýn mayasýnda bir tür herþeyi kýsa bir zamana sýkýþtýran efsun var.
Bu efsun herþeye sirayet etmiþ ve hepsine kýsa bir ömür vermiþ. Bütün hikayeler çok klasik bir düzende ilerliyor;  Baþlama nedeni, baþlangýç, geliþim ve sonuç. Ýhtiyaçlar ve fazlasý. Ýstekler ve fazlasý. Bu iki þey baþlatýr, yapar ve bu iki þey sonlandýrýr, yýkar. Dünyanýn mayasýnda bu var. Tarihi bu iki þey yazdý iþte. Ama tarihin baþka bir boyutuda var;  biyoloji ve fizik tarihi. Aklýn oluþumunu yazan tarih bu iki büyük bilim alanýnda gizlidir. Diðer tarih ise bu iki þeyin sonucundan doðmadýr.

Biraz daha ötelere gitmeliyiz bence;  Ýnsan insan olmadan öncesinden, insan olduktan sonraki yazdýðý tarihten, insanýn kendi hayatýndan, hayatýnda önemli bir yer kaplayan benim için önemsiz hayallerinden, aklýn evrimi sonucu duyduðu merak neticesinde günümüze kadar nasýl hayatta kalabildiðinden bahsettim sanýyorum. Dünyamýz, yuvalak, mavi kahverengi küçük misket. Doðanýn tarihi, canlý oluþumuna, koþullar ve doðasý gereði evrim ve sürekli deðiþimi, koþullar nedeniyle canlýlarýn evrimine, bu evrim neticesinde akla ve akýlla da mavi kahverengi küçük misketimizin içindeki modern dizayna ulaþtýk. Bunlarý çoðu kiþi bilmez, ama bilgili bir çok kiþi bunlardan çok daha fazlasýný da bilir.
Dünyamýz kendi kaderinin içinde dönüp duruyor. Dünyamýz ayný zamanda baþka bir kaderin içinde de dönüp duruyor. Bu kader ise akýllara sýradýþý bir durgunluk veriyor. Ucunu baþýný bilmediðimiz bir þeyin matamatiksel hesabýnýn sonuçlarýna göre yorumlarda bulunuyoruz. Ucu baþý belli olmayan bir þeyin matamatiðide kesin olamaz. Dünyayý bir zamanlar düz zannederdik tâ ki içimizden bir meraklý çýkýp dünyanýn etrafýný dönene dek. Bir gün matamatiksel hesaplarýmýzýn doðruluðunu test edebilmek için, evreni baþýndan ucuna kadar dolaþabilecek bir teknolojimiz olacak mý dersiniz, yoksa evrenin kaderinin getirdiði koþullar altýnda beklenmedik bir biçimde yok olup gidecek miyiz? Kimbilir...

Demek isterdim ki;
Biz yýldýz tozuyuz
Biz bir projeyiz
Varolmamýzýn bir nedeni var
Veya akýlsýz evrenin ürünüyüz
Bizi bir varlýk var etti
Bizi bir varlýk yok edecek
Evrenin aklý vardýr
Evren zýrdelidir
Herþeyin bir anlamý var
Hiçbir þeyin anlamý yok
Bir gerçekliðin içindeyiz
Bir düþ bütün gördüðümüz
Vs.  Vs.  Vs...
Demeye kalksak herþeyi diyebiliriz fakat hiçbir þeyi ispatlayamayýz.
Ama benim için en akla yatkýn denilebilecek þey "Bilinmezliktir. "
Bilmiyoruz ve muhtemelen de asla bilemeyeceðiz nedenleri, algýlayabildiklerimizi, evrenin ve dünyanýn içindekilerin.
Þýksýz ve daha önce hiç bilinmeyen bir sorudan ibaret herþey. Sorunun cevabý için akýl yürütebileceðimiz hiçbir örnek ve kaynakta yok üstelik.
O zaman baþladýðýmýz yere dönelim yeniden...

Ýnsan, insan insan.
Ýnsan iþte böyledir;
Kendi hayatýyla, dünyasýyla boðuþurken, aslýnda onunla hiç ilgisi olmayan hayatlarla da dünyalarla da boðuþur. Ýnsan ömrü boyu kendini arar, özünü arar. Ve bu arayýþ evrene açýlmasýna neden olur. Aklý, onun uzay aracýdýr. Ömür boyu arar, dolaþýr, dolaþýr ve aracýnýn yakýtý biter bir gün, o sonsuz yolculukta kayboluverir.
Aklý baþýndan gitmiþtir, ruhu canýndan uçmuþtur, o sonzuz yollarýn artýk bir parçasý olmuþtur. Ýnsan kendini bulamadan sonsuzlukla buluþur, dileyelim ki o sonsuzlukta sorularýnýn tamamýnýn cevabýna kavuþur...


29 ocak cuma
2021
Tokat
Saat : 21.10
Sosyal Medyada Paylaşın: