İskeletlere (el Halim)

El Halim,
Yeryüzünde milyonlarca tür,
Secde ve þükür eder,
Lütfedilen hayata müteþekkir, yaþar özgür.
Neslinin devamýnda var ki hikmet,
Hür býrakýlmalarýnda da yok bir garabet…

Hürriyetin kadrinden bîhaber bir tür,
Ertelenmesinde arayacaðýna bir isabet,
Dünyada ister adalet.
Ve ayaðýna dolansa da ettiði gýybet,
Beyhude tartýþýr hakla batýlý!

Bre münasebetsiz iskelet,
Derhal kesilse bilet,
Kalýr mý ortalýkta,
Tacizci, gaspçý, iþgalci aklý kýt musibet?
Ýsteyenin olsa cennet,
Kim verir o zaman imtihana önem?
Ýþlenecek ki bol bol günah dolacak cehennem?

Bre isabetsiz iskelet,
Ceza anýnda verilse þayet,
Kalýr mý hayatta,
Türlü cinayet zanlýsý milyarlarca iki ayaklý gudubet?
Þüphesiz dolacak Ýblise verilen mühlet,
Ve gelecek elbet,
Anne ile çocuðun birbirini tanýmayacaklarý gün de ...

Ah, o etsiz iskelet,
Okusa bir Kur’aný!
Azap gününden korkar, merhamet ister,
Rahmet diler, himmet diler…
Þerden hayra döner diller…

Velakin,
Sur’a üflenene kadar böyle dönecek devran
Edilecek insan hayýr ile de þer ile de imtihan,
Ve tadacak ölümü her nefis,
Sorulacak hesabý nasýl alýnýp verildi o sayýlý nefes!

Duydun mu abdestsiz iskelet,
Az sabret,
Mercek altýndayýz daha!
Dünya hayatý ne ki,
Bir varmýþ, bir yokmuþ,
Allah’ýn kulu pek çokmuþ…
Sabret,
Sýra sana da, bana da gelecek!

(Allah’ýn yedi güzel ismine atfen yazýlan þiir serisinin ikincisii)

Zeybek Necip

Sosyal Medyada Paylaşın: