Hey be oðlum, Doðmadým herhalde ben de, Bu denli kötümser, Bu kadar umutsuz! Gördüm güzel günler, Deðildim hep böyle mutsuz…
Dinle oðlum, Kiminle, ne yaþadýðýn kadar, Ne zaman, nerede olduðunun da var önemi. Hayal meyal hatýrlarsýn belki sen de anlatacaðým dönemi: Uzun bir süre geçmedi çünkü aradan, Sevgi ve saygý deðerliydi paradan. Ve görmezdi gösteriþ müptelasý, sözde kibar, Bu memlekette þimdiki gibi itibar. El üstünde tutulurdu akrabalýk, komþuluk, dostluk, Ve düzenlerdi iliþkileri yazýya geçmemiþ bir hukuk…
Zengin miyiz sahi biz þimdi düne göre, Yoksa daha mý fakir? Eskiden de aslanýn aðzýndaydý ekmek, Yoktu üstelik iþi kolay kýlan makine, alet, Kazanmak için çok çekilirdi haliyle zahmet. Ama toprak daha bakir, su daha temiz, Ve daha maviydi ki gökyüzü, Gülüyordu sanki daha çok insanýn yüzü.
Eþek, köpek, sýðýr, davar, Hayvanat bahçesi gibiydi avlular… Üzüm, kiraz, nar, Hevenk hevenkti bahçeler, baðlar… Domates, fasulye, çilek, karpuz, hýyar, Say say bitmez pazar yeri gibiydi tarlalar…
Hele de benim doðduðum, Baba olduðum diyar, Doruklarýnda çam, sedir, köknar, Eteklerinde sümbül, papatya, ballýbabalar, Belki de en güzel yeriydi yurdumun, Renk renkti oðlum bizim daðlar.
Necip Zeybek
Not: Bu þiir" Göç" þiirimin giriþ bölümüdür. "Göç "þiiri Bizden önceki kuþaðýn yaþantýsýný, hayata bakýþýný ve ölüm ve sonrasýyla ilgili inancýnýn anlatýldýðý öyküsel bir þiir"dir.Uzun bir þiir olduðu için pek çok okuyucu sonuna kadar okuma sabrýný gösteremez düþüncesine kapýldým ve ana metnin dýþýndakonu bütünlüðüne dikkat ederek bir kaç tane daha yeni metin oluþturdum. Ve "Yaþadýðým Yer"in " dýþýnda"Bir Babanýn Portresi/ Bir Annenin Portresi / Son Öðüt/ Vuslat Vakti "adlý þiirler olarak yayýnlayama kararý aldým. Ancak "Göç" þiirim baðýmsýz ve anaç þiir olarak yerini koruyacak.
Sosyal Medyada Paylaşın:
NecipZeybek Çöreotu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.