Paç

Damla damla gelir yaðmurun sesi,
Dökülür yapraklara tane tane notasý,
Portre þeklinde yer alýr camýn kenarýna,
Damla damla,
Paç paç.

Taþa, topraða dokunur sol anahtarý,
Ýnce baþlar “mi”si,
Yumuþak güftesi,
Yine sýrýlsýklam,
Yine ýslak ýslak.

Gözler sevinir seni gördükçe,
Gönül coþar çimenlere vurdukça,
Güftekar olur maþuk þarkýnda,
Damla damla,
Paç paç.

Islanmak varken o damlalarda,
Do, re, mi, fa, sol notalarýnda,
Þemsiye’ni elleme,
Üsküdar’a gidenece,
Þarkýsýný söyle, dola diline.

Gökyüzünü alsýn yaðmur, katip sulansýn.
Uzun setreli eteði çamura bulansýn.
Arada sesini yükselt,
Bas “fa” anahtarýna,
Damla damla,
Paç paç.

Bitirmeden akýþýný güzel þarkýnýn,
Aç o kulaðýmdaki kurumuþ pasýmý,
“Þiirim” diye bitireyim þimdi adýný,
Ben senin “Paç” deyiþini sevdim...

Not: “Paç” kelimesi üç yaþýndaki oðlumun çok kullandýðý bir kelime

Sosyal Medyada Paylaşın: