BEN KENDÝME GEÇ KALDIM
Zaman öyle bir yormuþ ki beni,
Saat’e,takvime bakmak istemiyorum artýk
Zaman içinde,zamansýzlýðý yaþamak
Yýllarýn yorgunluðunun hesabýný sormadan,
Artýk yaþamak istiyorum
Bakýyorum,geriye dönüp kurmuþ olduðum hayallere
Kaç gündüz geçti de,sitem ettim hep gecelere
Yetemedim hiç bir zaman,yetiþtiðim dertlere
Bir kendime,
Ben kendime geç kaldým
Her þeyi düþünmekten,çare olmaktan
Her þeyi veripte,kendime cimri olmaktan
Aldýðým nefesten,yediðim lokmadan
Dertsizken,dertlere bile ortak olmaktan
Bir kendime,
Ben kendime geç kaldým
Bir topan ekmek uðruna,
Harcandýðým yýllardan
Sýrtladým tüm yükü,kaldýrdým omuzlarýmdan
Biçare kendime olamadým,uzak kaldým aþk’tan
Bir kendime,
Ben kendime geç kaldým...
Ümityus
Ümit Kýrgýz
19/02/2020
Saat:12:32
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.