Eylül’ün sonlarý gün ortasý, Gözlerin gitme telaþýnda , Aklýn benden çok uzaklardaydý, Benim üzerimde sararmýþ yapraklar, Sesimde hüzünlü bir ezgi. Rüzgar iliþse bedenime aðlarým. Aldýrma; göz yaþlarýmdan utanmam.. içimde güz sancýsý, ayrýlýða hazýr olmayan gönlün sýzýsý.
Ben en çok kendime çaresizim, devasý olmayan senli hastalýða tutulmuþum. Sevdanýn sade adýný biliyorum, Adýndan gayrýsýna kör ahrazým. Hatýrlarým sayýklarým, belkide unuturum. Soranlara adýn ayrýlýk olsun derim.
Þimdi bir üþüme bir ateþ içimde. Hayat çýkardý mý bizi kendisinden? düþ göçmeni yapraklarýn yýldýzý kayýyor göz saçaklarýmdan. ellerin dokunmuyor yanaklarýma. yüreðimden kanýyorum, ikimize aðlýyorum. sarýlsak seninle gene üþürmüyüz? en çok eylüller de almýþýz,yalnýzlýðýn burun direklerini sýzlatan kokusunu.
Çatýk kaþýmýn armaðaný gibi, Sana yazýlan köhnemiþ þiirler, alnýmýn kýrýþýðýnda saklanýr.. üç vakte kadar denilip, bilinmeze ötelenmiþ ayrýlýðýn hüznü düþmüþ þakaklarýma.. Bir ertelenmiþlik içindeyim kaç zamandýr Terk eylediðinden beri bizleri, Gözlerim kapalý izlerim þehri..
Oysa topraða düþen gölgenden bile kýskanýr, Dilinden dökülen utangaç mýsralar, yüreði pýr pýr eden serçe heyecaný olurdu parmak uçlarým da. Þimdi avuçlarým ölü kuþ mezarlýðý . ilkim evvelim,yüreðimin ortasýna düþenim Sende ölüp bir daha dirilmediðim. bedenimde dikenlerinin ayak izleri, kimbilir gelirsin, gelirsinde görmezsin. olasý soran olursa ; göðsünü gere gere, hasretimden öldü dersin.
Fýrat YETÝÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Fırat YETİŞ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.