Biliyorum günahkarým ! Af dilemeye yüzüm yok yüreðim. matemine ne ýslak kirpikler yeter, nede sýrattan düþüren piþmanlýklar. Affet beni yüreðim. Ben sebep oldum bütün sahipsiz dertler , yurtsuz kederlerin , Soluk soluða senle buluþmasýna. Avuçlarýmda iz yapmýþ , sahte gülümsemeli bir yüzden geriye , içerim de kanayan yaralar kaldý ya, bundan dolayý, artýk iflah olamayacaðýmý bildiðim halde ; Göðsümde rezil aþktan miras k/alma yara ile, ömrümü teslim ettim adresi belli çaresizliklere.
Hala umudun kangren komasýnda, Vuslata dönük yüzüme çarpýyor , firkata meyilli yüzün. bir hayalin avuntusunda göðsüme oturan çaresizlikten , seni yeniden doðuruyor þiirlerim. Þah damarýmý bilmesem, Annemin çizgili yüzünü görmesem, Dokunmamýþ olsam babamýn ak sakalýna ; Emin ol ! yüreðinin avlusuna terki verilmiþ , öksüz yetim sanýrdým kendimi . Ve sen olmazsan ahirim evvelim , eylemeseydim seni vataným hasretim , bende vermezdim aþk-ý kutsiyete , bu denli yüreðim..
Aynalar nasýlda resmetmiþ her þeyi yüzüme! Acý ne kadar yakýþýyor lisaný kayýp yüz çizgilerime. Ah yüreðime sýrtý dönük yüzsüzüm ; tek bakýþýn hükümdar olsa, boþluða dalgýn iç ç/ekiþlerime. Hayalde olsa razýyým Ýnan, Dudak kývrýmlarýma bir kez olsun deðsin dudaklarýn! Biliyorum hiç gelmeyeceksin ve asla görmeyeceksin aþksýzlýðýnda ölen halimi . Oysa genzime yuva yapmýþ Bütün Nefessiz kalýþlarým, birer yolcu geçmiþime. Olurda sýzlanýr ise yüreðin için için! Islanýrsa vakitsiz kirpiklerin , Öperse o hiç kýyamadýðým yaþlarýn yanaklarýný; Hatýrla ve hiç unutma ! sadece göz yaþlarýný silmekti bütün niyetim.
acý dediðin yerini yadýrgamaz mý? hep ayný yerde olmak yüzünü kýzartmazmý? içine ayrýlýk mührü konulmuþ, göðsüme vura vura, taþýyorum sevdamýzýn muskasýný. Yukardan inmiþ bir vahiy gibi, gitmeler kör býçakla doðruyor yüreðimi! Doðrandýkça s/aklanamýyorum. her defasýnda, cüzzamlý çýðlýk oluyor gitme deyiþlerim. ölüm kokuyor sokaklar, kalbimde sancýlar aðýtlar uluyor ! Git/me diyorum , ömrüm topraða hasret, musallada unutulan ceset oluyor.
Adým çýktý melankoliye sevgili! her saat ayak uçlarýna düþen, gurbetliklerimin dönüþü olmuyor kendime. Bilirim ki hesap sorulacak benden. Gece deviren suskunluklarým! Aðlamaktan morarmýþ gözlerim için , uydurduðum bahanelerim. Kendime yetmediðim, kendi üstüme devrilmelerim, Ah benim gölgemin altýna saklanmýþ , zavallý çaresizliðim. Diþimin arasýnda diþ etimi sökercesine , birikmiþ dilsiz keþkelerim. Beynimi , “niye gidiþinin önünde yýkýlmadýn” diye þamarlayan piþmanlýklarým. Affet beni ! aþktan yara alarak çýkmýþ yüreðim. Affet beni !
Fýrat YETÝÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Fırat YETİŞ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.