ayaðýný uzatarak yazýlmaz þiir
derlenir toparlanýr
huzurunda gibi Tanrý’nýn
cennet bahçesine girersin ki
yalan barýnmaz orada
gerçeðin boynu bükülmez
kalbine yaðmýþ karý temizlersin önce
buzlar eritilir bir kalemin ucuyla
ben akar bembeyaz sayfalara
kayýt edilir biz bütün deseniyle
yer verilmez yalana
güneþsiz güne
gerçek girer örtük kapýlarý açýp
s’ayýlmaz baþýnda tokmakla duran adam
fýrtýnasý savursa kendini savurur
yoksula açýk mahpushaneye
þiir utanýr utanmazlar adýna
þöyle bir toparlanýr
karýn kuytularda toplandýðý gibi
bazen erir kendi ateþinden
kor yüzü sorar:
bu k’ayýplar nedendir?
01. 02. 2020 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.