bu yuvarlak destenin ucundan kan damlýyor dünya deniyor nedense adýna nasýl insan deniliyorsa insana
herkes bir yere koþuyor aslýnda karnýný doyuracaðý açýkta kalmayacaðý bir yere bir þarký, türkü dillerinde özgürlüðe dair anlamýný bilmeyenler bile ayný yola koþuyor sanki kocaman bir tutsak evi olmuþ da dünya gardiyanlar bekliyorlar kapýda
neden gün geçtikçe zorlaþýyor kendinden bir adým öteye geçmek neden bir koltukta yaþlanýyor insanlar yüzlerinde derinleþen ölüm çukurlarýný görmeden çalýntý saraylarda
ben de farklý deðilim bir el uzatsam sensin karþýmda sileriz belki tutsaklýðýn gözyaþýný insan saðlamdýr taþtan duvardan kolunu bir kaldýrsa yýkýlýr ne taç kalýr ne de taht!..
neden çýkmaz içimizde kükreyen aslan
31. 01. 2020 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.