durduðum yerde
en çok zararým kendime
bir yaprak düþerse benden
bir gül açarsa yine.
herkes devrile yýkýla tökezleye
geçiyor bir yoldan
yine kendilerine çarpýyor
üstlerinden atlýyorlar
yanlýþlarýnýn
bir hedef koy oraya
gülümseyen yüzünü al yanýna
çýkar koynundan
katmerli gül açmýþ sevgini
yüzüðün varsa parmaðýnda gümüþten
adý barýþ olsun
öyle beyaz yýldýzlý
ay yüzlü
kalbin yansýsýn üzerinde
biraz yaklaþ kardeþine
yanýndakine
parlat yüzündeki kararan yaný
senin de güvercin düþlerin olsun
özgürce kanat çýrptýðýn göklerin
bir parça düþün dünyayý
her yanýnda yýldýzlar ayný
ay ayný
salt kendine ayýramazsýn güneþi
bütün insanlýkla ölç büyüklüðünü
küçüksen yine öyle
varsan eðer
yanýndakiyle birlikte
týrnak ayrýlýr mý etten
güler mi bir yüzün
diðeri aðlarken..
14. 12. 2019 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.