deðil ala karga, ak güvercinler
uçup þiire konan
gri bulutlarý deler gelirler
belki parasýz bir babanýn çatýsýndan
belki düþlerin en beyazýndan
bir sandalye çeksen altlarýna oturmazlar
o kuþ uçuran gençlerden çok
gökyüzünün sahipleri
güneþe açarlar kanatlarýný
görerek dünyanýn çetrefil rengini
dur duraklarý var mýdýr bilmem
haksýzlýða dur diyecek güçleri
onlarýn da çocuk mudur yürekleri
aileleri bir eþten ibaret midir
neden kýrýlýr kanatlarý
bu þiir kuþ deðin hafiftir
sevgi rengindedir düþler
bir rüyadýr, güvercin rüyasý
kýramazlar kanadýný
özgürlüðünü vuramaz hiç kimse!
28 11. 2019 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.