Sır
tam þu anda
adýmlar atýyor koridor bin yýllýk hýrsla
zor bela dönüyor dünya baþýmla bir
bir ürkektir bir cesur -duydum
bütün ölümsüz þiirler
çocuklarýn yakasýna iliklenir
yaþamak görmüyor burnunun ucunu bu aralar
çok oluyor bakmadan geçip gittiði
isli aynalar çok
tam þuramda tütüyor oysa adý yasemenli çiçek
kayboluyor bazý günler evlerin derinliði
bazen de çoðalýyor avlusunda sesler
boyutlar kendinden geçti geçecek
baþka ellere nedensizce uzan
ama eller aðlamasýn sakýn
çarpsýn kalbinin kavislerine bir cümle -sevecek
þaþýrsýn kalsýn karabasanlý ünlem!
gölgeler geçmiþin izlerini yutarken
alýþsýn gecenin þarkýsýna tan
ve üzerine titreyen þehirler tam þu an
güz uçar yasý kalýr sanma
yasýn bile sonundasýn der
aklýný çalýp duran sessiz notalar yine
gün sýcaðýnda kurur yüzün kendini unutup
kalemler yeni þeyler yazacak çünkü hep
ovalara dökülürken zamansýz güzellemeler
aslýna bakarsan
turuncu bir renktir renklerin içinde
çatýlara sarýlmasý yaðmurla bir senin sonsuzluðun
dün gelir payýna belki alkýþ alkýþ
sayýsýz ivmelerden kaçarak
ya da saçýna bir tutam kýþ
-düþtü
düþecek
turkuaz türküleri kardeþ bellemiþ
kuþlar da yok þimdi annem de hayret
anlasana bu saatten sonra
üzerine özlemek sinmiþ eþyalar kalýr geride bir tek
yok artýk kendi çamurunu yoðuran kadýn erkek
oðlun kýzýn
sýr vereyim sana istersen sor
aðýz kalabalýðýnda dolanan bu zor
senin yalnýzlýðýn
.
Kasým 2019
Sosyal Medyada Paylaşın:
Necla Kezban Turan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.