bir oyunda
þiirimi saklasýn çocuklar
.
yüzümden dökülen bin parça
yaðsýn kar -uzun uzadýya say
gözlerim görmesin varsýn
sevildiðinizi bilsem yeter bana
içimi yýlmadan çeken daðlar
eskiden sokaklar dolusu umuttum
aþýkken uçurumlar kendi karanlýðýna
unuttum
dalsýn odalara þimdi býrak
yýllarý sürüyüp gelen arsýz uykusuzluðum
alýþýk yorgunluða
ayaklarýma yeni bir mecal sal
suskunluðuma kör ýþýklar topla evlerden
deðince koynumdaki resme
deðiþsin gök deðiþsin yer lütfen
aðýtlar mevsiminde sarý mutsuzluðum
bundandýr belki sýrnaþmam
penceremin kamburuna her güzün
neden açýlýr önüme çað dedikleri
yalýn. ziyan. hüzün.
ardýmdan gelir hasta mahpusluðum
aðlamam
dursun sýrlý zaman daðýlsýn yüküm ve ses
insan dilinde suçlanýr durur gülüþüm
kara kalplerin beslediði
vurulmuþluðumu sen ey!
ölüme gün sayan bir yaþamlýk heves
kanayan kelebeklerin düþen bir kanadý say
.