Eskiyip sararmýþ bir kâðýdýn Mürekkebi akmýþ yazýsýyým. Harflerim daðýlmýþ, Kelimelerim sitem kusuyor.. Mutluluk;mavi tonunu yitirmiþ, Umudum karalar içinde aðýt yakmakta.. Sandýktan yeni çýkmýþ çeyiz gülüþlerim, Bir hazan misali yaprak yaprak dökülürken avuçlarýna; Son nutkun hatýrýmda kehribar sesinle canlanýyor.
Ey süveyda içinde hapsolmuþ yâr müsveddesi! Fesleðen dizelerinden çýkan her söz Bin parçaya bölünmüþ keskin bir cam.! Her zerresi mutluluða akan damarlarýmý ayrý ayrý kesiyor... Yapma! Yapma ADAM yapma! Bu ’sen kaybý’ canýmý fazlasýyla yakýyor!!
Sosyal Medyada Paylaşın:
Rozarin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.