Henüz yeni baþlamýþtý dillenmeye kalbim Tahayyül etmek zordu, belki de düþteydim... Yüreðimde yaþayan kelebekler cana gelmiþ Meðer mevsimlerden gül/müþ çiçek/miþ... Daha sana anlatamadýðým çocukluðum Aþk/la yeni tanýþmýþ solyaným vardý Henüz tanýþmadýðým tenin, nefesin Ve hâlâ yabancýydý, ellerime ellerin... Oysa birlikte geçirmemiz gereken mevsim Solumamýz gereken sonbahardý Aþký nakýþlamak varken ruhumuza Payýmýza düþürdüðün yine ayrýlýk acýsýydý..! Ne acýdýr ki, Hâlâ parmaklarýna yabancý saçlarým Gözlerim ise gözlerinden alacaklý Mevsimin en azýlý ayazýndayým Yarým,evsiz,yurtsuz, yetim kaldý aþk/yaným..!
Sosyal Medyada Paylaşın:
Rozarin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.