Çentik atýlmýþ takvimlerde akýp giderken zaman Tam þurada; Göz kýrpýyor dördümdeki çocukluðum.. Gözlerinde elanýn en nadide tonundaki parýltý. Dudaklarýnda umut saçan tebessümü. Ürkek bir ahu misali bakýyor geleceðindeki haline.. Kirpik uçlarý titriyor.. Düþünmüþ olmalý; ’Büyüyüpte olmak istediðim yerdemiyim’ diye.. Yýkýlmýþ belliki hayalleriyle ilgili türbesi baþýna Enkazýný izlemekten hiç keyif almamýþ Koþar adýmlarla kaçýyor gelecekteki kendisinden.. Oysa ne peri masallarýn prensesi Nede gülistanda bir gonca olmak gibi yoktu hayalleri.. Bir dem huzur, bir dem mutluluktu istediði.. Zayi ilaný çýkartmýþ umutlarý gömecegini nereden bilebilirdi.. Belkide savrulup giden þu günlerini hiç görmemeliydi.. Þimdi bulastýrmýþken kalem illetine ellerimi.., Yunus gibi gömün bir divane aðacýn altýna; ’anne korkuyorum, odamýn lambasýný sen aç’ diyen beni...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Rozarin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.