Gece yine pusuda... Saat kaç bilmem ama, Sanýrým tamda giderken giydiðin ayakkabýya küfür ettiðim zamandayýz... Hasetin birikmiþ..yýkanmayý bekleyen çamaþýrlarým gibi.. Aþkýn þehadet aðlarýný ören örümcekler dans ediyor dört bir duvarda.. Karýncalar da sahiplendi evimi.. Ha bire birþeyler götürüyorlar benden.. Sigara izmariti yükseltileri uzanýyor her köþeden.. Gidiþin birtek tekele yaradý.. Anlayacaðýn sahibi olduðum evin misafiriyim.. Bu daðýnýklýkta Azrail bile gelse, Beni bulupta alamaz canýmý..
Allahým; Yorulmaya baþladým kendi cesedimi taþýmaktan.. Emanet verdiðin bedende bir ruh yok artýk.. Giden; geri dönüp, bana canýmý VERESÝYE kadar. Alacaðýn olsun, borcumu deftere yaz... Boyumu aþýyor ayrýlýk.. Kýrýk dökük ayna kalýntýlarýnda tanýmadýðým bir süreti izliyorum... Mübalaðasýz tabirle; ben onu hâlâ bekliyorum..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Rozarin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.