Þu çimende yetiþen yabani menekþede bir þey var içime gömen beni
geceden telli pullu yaðmur yaðmýþ belli ki
gözlerinin karanlýðýnda
uçarý bakýþlarýn dokunamayacaðým kadar bana yakýnken
sonbahar parmaklarýn kadar kapalý
birazdan sanki kar düþecek gözbebeklerine.
Hiç gidemeyeceðim bir yere sürüklüyor dalgalar düþlerimi
yüreðimdeki su çiçeklerini öldürüyor nefesim belli ki
simsiyah gökyüzü
vuslat derken karþý daldaki yaban kuþu gün aðarýrken
sonbahar neden hep çið gibi düþüyor gözlerime
takvimlerden düþen yapraklarýn koyu karanlýðýnda.