Yokluğunun Coğrafyası

Seni öyle severdim ki sevgilim;
Misal bir akarsu olurdum.
Kalbime bir akan su beklerdim.
Ama, yaðmazdýn...
Meðer senin iklimin bana hayli kurakmýþ...

Kar olduðumda güneþ olurdun, erirdim.
Güneþ olduðumda bulut.
Bulut olduðumda yaðmur olsaydýn ya,
kar olduðumda soðuk...
Ama sen benim bu sýcaklýðýmda
bana hep soðuk olmayý seçtin...
Neticesinde ben de kar’a sevdalandým.

Seni öyle severdim ki sevgilim;
Farkým olmazdý dört tarafý senle çevrili bir adadan.
O an ki çektin gittin kalbimdeki en güzel odadan.
Farkým kalmadý bir ’yarým’adadan.
Geriye kaldý eksik bir adam,
yuvarlanmýþ, düþmüþ
aþkýyla yarattýðý koca daðdan
ve sensizliðe nadan...

Gel artýk fýrtýnam...
Es yüreðime yüreðime.
Gel ki gidelim.
Ýstersen kuzeye,
istersen güneye...
Parçalayalým coðrafyayý haybeye.
Ben zaten gelirim seninle ölmeye.
Ýstersen de kalalým burada.
Ya da istikamet hayaller olsun; Gökçeada...
Sosyal Medyada Paylaşın: