Yazýn sýcaklarý, deniz, kum, güneþ... Yanýnda tanýmadýðýn bir eþ. Meyhanelerde hovardalýk, sokaklarda serserilik... En gösteriþli yerlerde gezinti, oh be unuttum derken; Eylülden gelen bir esinti... Tüm unuttuðun boþa gitti adam...
Aradan bir sene geçmiþ. Dile kolay kalbe deðil.. Bu gidiþle sürecek bu ölene deðin. Yeni arayýþlar, yeni aþklar, onu unutmak için... Bir tanýnmadýk suret daha... Onun gibi bakmasa da onun gibi yüzü ak. Oh be ! Unutturdu derken, tam da önüne düþen kuru bir yaprak... Tüm unuttuðun boþa gitti adam...
Unutamazsýn. O senden kaçýyor. Sen ondan. Peki nasýl kaçacaksýn sonbahardan ? Aranýzda bu mevsimde dökülen mýknatýslar var... Sonbahar var adam. Unutmaya müsait bir zamanda sevmedin sen.. Sen Eylül’de sevdin. Unutamazsýn... Sen Eylül’üde sevdin, o gitse de Eylül gitmez... Unutamazsýn...
Sosyal Medyada Paylaşın:
burakdemirci Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.