Sen þimdi gidiyorsun. Gitmiþ olmaktan çok þey umarak. Arkanda býraktýðýný umursamayarak. Kalbindeki ritmin yazarýný öldürerek gidiyorsun. Beste yazýya aþýktýr, biliyorsun. Sözsüz þarký, sensiz ben olur mu ? Yani sevgilim; Uðruna þiirler yazýlan kadýn gider mi ? Bunlarý düþünmeden gidiyorsun. Git.
Ve ben sonbaharýn yaklaþtýðýný farkeden bir aðacým. Rüzgar esmeye baþladý, hissediyorum... Yapraklarým dökülecek, biliyorum. Ve sen gidiyorsun. Madem öyle, git. Zaten ben seni her an gidecek korkusuyla seviyordum.
Ama bil ki sevgilim; Þiddetli depremler yaratsan da, her daim evindesin. Nereye gidersen git, yerinde sayacaðýn bir yer var. Yüreðimdesin...
Sosyal Medyada Paylaşın:
burakdemirci Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.