BALDIR BAL…
Coþan bir ýþýk bile olsa, yoksa Hakk aþkýndan bir hâl,
O ýþýk güneþden de olsa, rengi ak deðil, aldýr al…
Coþan bir nehir de olsa, varsa Hakk aþkýndan bir hâl,
O nehir, zehir de olsa, akan zehr deðil, baldýr bal…!…
Bak, gör, dönüþür nûr nâra ve beyazdan ala hâlâ…
Çün, cezveymiþ ehl-i nâra, ehl-i nâr ondan budala;
Gel, var, yan aþka; aþk âlâ, yaksa da tâ nârdan âlâ!
En çok o tatlýymýþ hâla, nûrdan ya, gel iç, baldýr bal…!…
Yoksa zakkum gibi girer, nûr girmeyen yere nârý;
Gayri, o dem iþgâl eder o nâr nûrundan aðyârý;
Nûr ki, bu dünyada aþktýr; gel, nûrlardýr bu diyârý;
Nûrdur âþýðýn þiârý, tatlýdýr envârý, baldýr bal…!…
Evliyâ kâbri gibidir mübârek, ýþýktýr civârý…
Belki de tâ kendisidir mübârek, nûrdur medârý!
Düldüle döndürdü bu ýþýk giderek bu nefs hýmârý;
Torbayla tuttu yularý, torbasýndaki baldýr bal…!…
Torba gönüldür, yolluktur, yani bir çuldan deðildir
Derle torbayý, kulluktur; dermeyen kuldan deðildir;
Derviþ aþk derle, ýþýk derle… derlenen dîl tatlý dîldir,
Gayrisi tatlý deðildir, tatlý bu dîldir, baldýr bal…!…
Coþmazsa koca bir deryâ tutulmayýp da hak aþka,
Yoktur gayri bir deðeri tuzlu su olmaktan baþka;
Coþmuþ olsa bir damlasý, tutulup da bir an aþka,
Deryâ olur o, ma’þûka; mevci bambaþka, baldýr bal…!…
Duramaz gayri yerinde nice damla, coþar gider…
Semâya urûc etmeye nice hazzla uçar gider…
Gökten yere secde etmeye izn-i Hakk’la hýzla iner;
Arz-ý vecd etmeye iner, vecdeler birer baldýr bal…!…
Melek eli ile gele bin bir katre edeb ile,
Karýþmaz biri birine, nice ta’kîb ede gele…
Hele bak tanelerine…!.. Her biri benzemiþ kâlbe!
Ýlâhî cezbeyle gele, pek tatlý gele, baldýr bal…!…
Hele kar tanelerine bak…!... Þekli hep ilâhî, hayret!…
Benzemez biri birine, bak gör ki, vallâhi hayret!…
Yapamazlar hiç birini bunca beþer etse gayret…
Ýlâhî þekle bak, farket, seyret…! Lezzet al, baldýr bal…!…
Sanki her tane, nûr tane; kýlmýþ Hakk Mevlâ, ak elvân;
Hani rengi yoktu suyun?!... Buyrun…! hem yedi renk nihân!…
Su dahi yedi telvîn(!) etmiþ, akta temkîn(!) için âyân;
Bu ak, Hû Hakk’la þayân; dîlle tadýlan baldýr bal…!…
Dîlle de tatsan dille de, lezzeti envâi çeþit…!
Ýkrâmdýr Hakk’tan ille de, izzeti vallâhi eþit...
Tat herkese eþit gele de, ama kimler tadar… iþit…!...
Tadar bunu kalb-i reþîd; aþk-meþk bin çeþit baldýr bal…!…
Almýþ kevni yedi levni, telvîn için olduðudur;
Salmýþ yedi levni, kevni temkîn için, -ki doruðudur!...-
Kýlmýþ aký temkîn için ki, nûrudur -ki doðrudur!…-
Her yön batý ve doðudur(!)… gözün daldýr kal…!... Baldýr bal…!…
Baldan maksat tattýr; mazhar on sekiz bin hûþe;
Bu tat ile ALÝ dâhil zuhûrâtýn hepsi cûþe!…
Tüm melekût ve ceberût, hem cennetteki her kûþe…
Her deverân ve her nûþe aþktan ru’þe; …baldýr bal…!…
Sosyal Medyada Paylaşın:
ali mehmet türkoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.