ZEVK EYLE
Al cennetine beni yârab! Eyle buyur,
Hep “Selâmün kavlen mi(n)r rabbirrahîm” duyur;
Cennetinde beni nimetlerinle doyur,
Cemâlinden de buyur… Gözüme zevk eyle.
Ne betermiþ aþaðýlýk nefisle gurur!...
Gururluysa nefis, cennette nasýl durur?!
Üstelik kendini cehennemde bulur
Orda yanmadan n’olur…?! Sana sevk eyle.
Burada nice surat var, çirkin-suratsýz…
Nârýna müstehak, müstakîmsiz-sýratsýz
Suratsýz, sýratsýz olduðu için muradsýz
Silleni “Þak” diye o surata çak eyle.
Orda nice suratlar içinde suratlar…
Vardýr ki, hayran kalýr diðer suratlar
Iþýklanýr asma köprü gibi sýratlar
Suratýmý o sýrada yârab! Ak eyle.
Der: Yunus dedem, “Bana seni gerek seni”
Derim ben de: “Cennette seni görek seni”
Ki, yandým sana; yakma baþka nârda beni
Nûrda aðýrla beni; gönlümü tok eyle.
Kýsmýþ kalmýþ iken pensesinde nisyânýn
Hep nisyânla haþr-neþr, pençesinde isyânýn
Kalmýþ ceylan gibi, aðzýnda aç timsahýn
Ýþte hali insanýn…! Aklýný çok eyle.
Aðlamaktan sýrýlsýklam yüzüm geceleri
Daðlamaktan yandý da özüm niceleri
Çaðlamaktan týkadý gözüm heceleri
Yaktý yüzüm niceleri; yüzümü ak eyle.
Sýnavdayým nefs denen azýlýnýn tekiyle
Geçeceðim sýnavý inþallah pekiyiðle
Tuþ edeceðim azýlý nefsi hakkýyle
Yere getirme yârab sýrtýmý! Pek eyle.
Pûrü pâk deðil nefis; her biri bir habîs
Nefs denen is, alnýmýzda müebbed hapis
O bize deðil, biz ona hapis; o ne pis!...
Cennet reyhaný mis; içime þâk eyle.
Ýslendi özler gümandan, isi katmerli
Sislendi gözler buhrandan, sisi katmerli
Hislendi sözler bürhandan; sesi kanberli
Reyhândan misk-i anberli; bize hak eyle.
Kanberimiz düðünde oynar aðzý açýk
Kýzlar Engin’e… para zengine kaçýk
Erkekler kancýk, kancýklarsa açýk-saçýk…
Yârabbi! Ýþler cacýk… Azýcýk pâk eyle
Erkeði, kancýðý dinler hepten raký’n’ roll
Aký, arabý; raký, þarabý.. bakýn, bol…
Sokaklar ölücü, bölücü dolu; sað-sol…
Rabbim mukayyet ol; bunlardan ýrak eyle.
Þühedâ, varýr sekiz uçmaða yatýr yatýr
Süfehâ silah yükler daða katýr katýr
Yaðarken dökme kurþunlarý patýr patýr
Yanan çatýr çatýr cehenneme kak eyle.
Sular bile uykuda akarken gürül gürül…
ALÝ, dikkat et! Uyuma ha horul horul…
Bak, düþman uyanýk; çalýþýr harýl harýl…
Pâk kýl da vataný pýrýl pýrýl, ak eyle.
Sosyal Medyada Paylaşın:
ali mehmet türkoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.