Birde nerelerdeydin diye sordun
uzayýp öylece gitmeler sanki bendeymiþ gibi
böylesine boyun eðiþle suyun gölgesinde aðlayan
yalpalayýp duran harelerinde ay ýþýðýný
gecenin derinliðinde yalnýzlýðýma sanki ben koydum.
Ben ne topraðý örten gölgeleri bilirdim
nede zamaný harcanmayý sürdürerek
ayrý adlarla anýlmayý sevdalarda
ayrýlýðý da bilmezdim gün batýmýný görene dek
bir kez olsun vazgeçmeyi de
kaderle görüþtüðüm o son gecede
her þeyi sende öðrendim.
Nereden geliyorsun diye sorarsan
avuttuðum yüreðime
yadigâr olarak götürdüklerinle
bölük pörçük bir gündüzden
aþýnmýþ bir karanlýða demeyi de bilmezdim.