“Neredesin?“, diyordu kadýn, sahilde dolaþýrken Söðütlerin sarkan yapraklarýný ýslattýðý yerde ; Ve gümüþ gözyaþlarý akýyordu beyaz parmaklarýndan Ellerini yüzünde beklettiðinde.
Adam ise, vahþi bir kumsalda, Sazlarýn yakýnan uzun iç çekiþleri yaydýðý yerde, Öldürücü güneþin altýnda, kan rengi dalgalarýn kýyýsýnda, “Neredesin?“, diye haykýrýyordu, ellerini sýkarak öfkeyle.
Yankýlar acý dolu çaðrýlarýný taþýyordu, Havada karþýlaþýyor ve birbirine karýþýyordu, Bir tek yakýnma þeklinde, hem sevecen, hem üzücü.
Ama bir tek toprak kývrýmýnýn ayýrdýðý onlar, Birbirlerini aradýlar, daha umutsuzdular, Artýk aslâ görüþmeyecek ve aslâ anlaþmayacaklar.
Auguste Angellier Çev. Sunar Yazýcýoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
sunar yazıcıoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.