Leyl-i Mavi

kuþ sürüsü ufkun çizgisini kanatan
kafiyeli bir þiir olup göçüyor kaðýttan
göðe
okuyun yasaklanmadan

suyun hecesini içmeye yeltenen kýz böcekleri
düþün ki dünyanýn bütün denizleri
bir damlanýn içinde
düþlerine bakýp çýkacakken
koybolursun derinde

yüzünün duvarýna ördüðüm
çiçeklerin adýný sayýklamasýndan
kelebeðin bir günlük ölüm duasýndan geçtim
çekerim çileyi
düðümlerim bastýðýn çimene
çünkü aklýna ne gelirse basýlýr kalbe
aþk için kaç kere ölür dirilir insan

bilmiyorlar güzelliðin yalnýzlýk olduðunu
düpedüz aðladýðýmýz
karanlýk sinemalarda saklanan
kýnalý saçlarýmýn savurduðu nazlý rüzgar durulur
ýlgýt ýlgýt onulmazlarýn türküsünde

tütün lekesi deðil yüzündeki sarý
gerçeðin hüzünlü süsü
buðulu camlara kendimi çiziyorum sonra
kurþundan kolye günler boynuma asýlý
her darbesinde elimin, ýsýtýyorum
ýslanmýþ ayaklarýný annemin
beni tek anlayan,
sevda saçmasýyla vurulduk
alnýmýzýn sütunlarýnda keder
sürmanþet


.

Edebiyatdefteri’ne ve okuyup yorum yapan
dostlara teþekkürler...
Sosyal Medyada Paylaşın: