MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

DAĞ



Süzdüm boyunu-postunu… Karar verdim çýkmaða daða!
Sarp mý-sarptý, dik mi-dikti eteði, yamacý bayað…!
Bir kara aðaç bitmiþti, alt kýsmý uçurum kaya…!
Düzledim, müzz’ledim dibini, oturdum dibinde bayað…

Kim görse ki orda beni, bunu intihara yora!...
Nefs dememiþ de deðildi “Hadi at kendini þura…!”…
Vesvese veriyor idi ha var ha yok olan þuura;
Unuttum gittim neyse ki, orda otura otura…

Eh, düzleyince dibini, ibadetgâh ettim ora;
Alamadým hiç kendimi, daim geldim gittim ora…
Aðacýn kendi yeþildi, ama ismi idi kara!...
Orada her þey yeþildi, tek bendim olan kapkara.

Hani, yakýþmadým dedim, orada hep dura dura…
Yerin-göðün beðenmediði oralarda niye dura?!
Beðenmedim hiç kendimi hem ben kendim de o ara…!
Derken, aðlayasým geldi, aðladým gayri orada.

Oracýkta saðladým eh ibadet iþimi gündüz;
Birazcýk da aðladým eh, sanmýþtým kendimi öksüz;
Oracýkta inzivâm geldi, olduydu biraz gönlüm, nüzz!
Nüzz olunca… dað düz, taþ düz, her þey dümdüz, sanki sündüs…!

Kâlb inceldi de inceldi oralarda dura dura…
Ardýndan sevesim geldi gayri, nidâ ettim yâra…!
Amma velâkin yâr kimdi; beni kim ara, kim sora…?!
Ama pek hûþ bir yâr ismi düþtü o demde þuura!...

Mevlâ idi onun ismi, yani deðil idi Leylâ;
Üzen Leylâ’lardý beni, ondan gittiydim ben daða;
Gayri o dað, dað deðildi, dönüþmüþ idi bir baða;
Sevdim içimden o baðda Mevlâ’yý hep doya doya…

Dað, bað olurmuþ aþk varken, sarp kayalýklar olsa da;
Ýþ, aþk olurmuþ Hakk yârken, hep zorluklar olsa da.;
Mâsivalýk Leylâ varken, bað ve baðlýklar olsa da…
Hazan olurmuþ çok erken, nice vahâlar olsa da…

Leylâ’dan ma’nâ, aðyârdýr Mevlâ’dan, cihan olsa da,
Bir Hakk’ýn rýzasý kalýr, tüm cihân ziyân olsa da;
Yalnýz Hakk âþikârdýr, âþýkta nihân olsa da;
Dilimde sedâsý vardýr, söylesem duyan olsa da…!...

Duymaða tam kulak gerek, yeter bir tane olsa da!
Denileni duymak gerek, denilen bir “A!...” olsa da…!
Duymuyorsa bilmek gerek, yetmez bin tane olsa da…
Gayri nice beyân gerek... söz ayân-beyân olsa da!

Sedâsý vardýr duymaða, sevdâsý vardýr yanmaða;
ALÝ onun için kapkara, yeþil içinde olsa da;
Karalýðým sevdâmdandýr, biraz az dimað olsa da;
Ölü gibi olmamdandýr, ten-ü beden sað olsa da.

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.