Yedi renkli buhar olmuþ gözyaþlarý gün ýþýklarýyla
göðün hýrsý þimþeklerdeydi
gök gürültüsü
kaþlarý arasýndan þaþý bakan korla yýkanmýþ göz kapaklarýndan
süzülürken buðu kýskanç bir damla olup gizlice camda
erirken çapkýn bakýþlar bulutlarýn ardýnda
birden seðirdi güneþ kirpiklerinin altýna
bakýþlarý dondu bir serçenin
çok açtý
düþtü topraða.
Hani yeniden umut çiçek açacaktý ovalarýmda
þimdi gonca veren dallara hüzün bastý
nereden geldi yedi renkli bu ölüm gökkuþaðýyla
kirlenmiþ her þey
her yerde zehir
ve her yer beton.
Naylon dereleri akýyor artýk çöp konteynýrlarýndan denizlerime
petrol deryasýndan
havada ölüm
toprakta
kirlenen insanlarla.