Gün yeni aðarýyordu
güneþe gömülen hayallerimi yýrtýcý kuþlarýn yediðini gördüm
o küçük rüzgârda ilkyazýn kokusuyla dalgalanan eðreltiye takýlýp düþerken
ayaklarýmýn altýndan kayan amber renkli yeni þafaklarda
yine hüzünle dinledim ýssýzlýðýmý.
Daðlar yine duman altýnda kalacak birazdan
ve yoðun sefalet olacak çamlarýn gölgesinde vadilere kayarken ýssýzlýk.
Þaþkýnlýk dolu gözlerin yazgýsýna gün yeni aðarýrken
insanlýk tarihinin yeniden yazýlacaðý Göbeklitepe
avcý ve toplayýcý topluluklarýn keþmekeþinde
stel üzerindeki resim ve kabartmalar aç bir kedinin gözleri gibi sararýyordu
yüzüme hüzün yanýklarýyla karmaþýk çizgiler býrakarak.
Yine hüzünle dinledim ýssýzlýðý iç geçirerek
kuþluk vaktine deðin unutulmuþluðun donuk yalnýzlýðý içinde.