Yaþarken kaybettiðim duygularýmýn Küllerinden doðmayacaðýný Ve beyaz atlý bir prensin gelip Beni prenses yapmayacaðýný Biliyordum, Ama aptala yatýyordum. Hayat kanatlarýmýzý kýrmaya devam edecek Ve biz hep çocuk kalmak isteyecektik Ve tek suçumuz aðaçlardan Meyve çalmak olacaktý… Ben çocuk kalmakta istemiyordum ya! Yedi tane cüceyi baþtan çýkaran bir sürtüðe, Öpüþerek uyanan, Seviþerek dirilen uyuyan güzele, Kanmak ta istemiyordum… Lanet bir þeytan olmayý tercih ediyordum. Akýllarý yerine bilmem neyleri kabaran insanoðluna Hükmetmek Ve kendi pisliklerini örtmek için Þeytana uydum tesellisini ‘ þeytan doldurur’ la doldurmak istiyordum…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Melyepares Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.